Jedna wśród innych

To co chciałbym wyrazić nie mieści się w słowach,
lecz eksplozją emocji z duszy się wyrywa
i nie mogę jedynie dla siebie zachować,
miłości która we mnie rośnie i odżywa.

Obdzielić się nią staram wedle zaufania,
a taki jej deficyt, że serce się kraje,
bo któż z nas nie odczuwa potrzeby kochania,
a to jest najpiękniejsze, że dając, dostaję.

Lecz staram się zachować hierarchię ważności,
ty jesteś na jej szczycie, serca mego pani,
przy tobie eksplodują moje namiętności,
gdy w sobie się łączymy miłością skąpani.

autor

karat

Napisany: 2011-04-09 Dodano: 2011-04-12 06:51:03

Ten wiersz przeczytano 874 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie