Jej obraz

Studnia bezdenna jest już pusta
Gdy zamknę oczy widzę Twoje usta,
Czuję Twój zapach i dotyk włosów
I słyszę najpiękniejszy z głosów.

I kruszy się serce na kawałki
Zdarta siarka z zapałki
Nie pozwala mi się ogrzać
Nie muszę już być,mogę tylko trwać...

I znowu Jej obraz wraca przed oczy
I znowu bym za Nią w ogień wskoczył
Jej szeroki uśmiech i radość bycia
Pozwala mi znowu wrócić do życia.

Jej muślinowe włosy oplotły mnie wkoło
Jej dumne ramiona tulą mnie wesoło
Jej usta gorące ślą mi setki pocałunków
Ona zaś sama nie stawia warunków.

Pełne czułości oczy pragną zatracenia
To jest zaś propozycja nie do odrzucenia
Powiem jedynie, że kocham to spojrzenie
Szkoda, że to tylko moje wyobrażenie...

autor

marco1105

Dodano: 2010-08-04 13:27:36

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie