Jesień
Jesień ma to do siebie,
że żal ujawnia łatwo,
gasi, choć wcale nie chcesz,
ukryte w tobie światło,
myśli niechciane ściąga,
jakieś takie bez życia,
za latem, słońcem, ciepłem
poświstem wiatru wzdycha,
kroplistość ma w naturze,
przejrzystość gubi we mgle,
rozwiesza tęsknot nuty,
rozżalać umie szczerze.
A ja chcę myśl pogodną
uchwycić, mocno trzymać,
przejść lekko przez szarugi,
i czas, gdy przyjdzie zima,
doczekać się znów wiosny,
roztańczyć w słońca cieple,
szczęściem, barwą rozkwitłą
napełnić wszystkie wiersze.
Maryla
Komentarze (55)
Jak zawsze u Ciebie... ciepły wiersz. Lubię je czytać
Bardzo Ladny, ciepły wiersz, życzę peelce spełnień.
Pozdrawiam Marylko serdecznie :)
Pięknie to ujęłaś :-) pozdrawiam
Ładnie opowiadasz o nostalgii więc lekko się czyta:)
noa.m
kaczor 100
Serdecznie dziękuję za miłe słowa.
Pozdrawiam cieplutko :)
Dziękuję Kubo za cudny wiersz.
Niech natchnienie i pomyślność będzie z Tobą :)
Niesie jesień zmiany
a niebo jest zamglone
niknie ten promyk kochany
świeci gdzieś w inną stronę
ani to złoto na ziemi
ani te chłodne podmuchy
nie niosą ten smutek jesieni
że idzie ten czas zawieruchy
lecz w końcu rzuci płatkami
nie tylko liści lecz śniegu
zamarzną małe sadzawki
od brzegu aż do brzegu
Pozdrawiam serdecznie
ładnie napisany z przyjemnością przeczytałam
,pozdrawiam :)
Ważne, że masz w sobie optymizm na niedługą wiosnę :)
Miłego dnia :)
Bardzo serdecznie dziękuję WSZYSTKIM komentującym i
czytającym.
Niech Was prowadzą dobre wiatry :)
Ładnie jesienią wzdychasz :)
Marylo... no coz... znow piekny wiersz! Jesien, w
niektorych zakatkach swiata jest urocza, kolorowa. U
mnie niestety nie.
Chce sie Ciebie czytac.
Sle serdecznosci :)
Ładnie napisane, a ja lubię tą nostalgiczną smutę i
myśli, które niesie
Jesień to tęsknota za latem i nadzieja na wiosnę i ma
dwa oblicza smutne zapłakane deszczem i wesołe
rozjasnione promieniami babiego lata... Pozdrawiam Cię
z uśmiechem Marylko :)
Marylko pozdrawiam jesiennie i życzę wiosny w sercu bo
tworzy piękno świata
jestem na tak