Jesień i miłość w górach

Był piękny, rześki, balsamiczny wrześniowy poranek,
na jasnobłękitnym niebie świeciło żółtawym blaskiem słońce.
Jechali w góry, trasa biegła po płaskim terenie , pobocze wilgotne,
usłane spadającymi liśćmi w różnych odcieniach, które spadały
wzdłuż drogi.

Minęli las bukowy z piękną miedzianą barwą liści, taką jak liście cebuli.
Przecięty szeroką ścieżką, tak zarośniętą zielonym mchem, że była
zieleńsza od liści. Rozległe przestrzenie, wśród łagodnych wzgórz w
zmieniającym się świetle poranka, nabierały odcienia błękitu.

Czuć było aromat listowia, przyniesiony przez wiatr,
dźwięczne śpiewy ptaków, a co jakiś czas pobekiwanie owiec
pasących się na halach. Przy drodze w górze gałęzie niektórych drzew
trzeszczały i kołysały się na wietrze niczym nogi gigantycznego pająka.

Nieco dalej pojawił się pierwszy śnieg i ozdobił igiełki świerka
białym ślicznym puchem, by po chwili w promieniach słońca stopnieć.
Gdy dotarli na miejsce wiał zimny wiatr przynosząc ze sobą
kilka zapomnianych przedmiotów: papierek od cukierka,
parę suchych liści, niebieskawe piórko ptaka.

Tańczyły wzdłuż chodnika , opadając i wirując na przemian
z każdym kolejnym podmuchem. W pewnej chwili piórko ptaka
wysunęło się na prowadzenie poddżwignięte przez silniejszy wiatr,
który uniósł je i sprawił, że zaczęło kręcić piruety nad dachami,
a potem zniknęło w oddali.

Szybko zapadał jesienny zmierzch. Po słońcu została tylko
ledwie widoczna smuga nad postrzępionymi grzbietami gór.
W pokoju migotliwy blask ognia z kominka słał w głębi pomieszczenia
złotą mgiełkę i bezkształtne cienie. Będąc tu z nim czuła,
jak przepełnia ją błogie uczucie szczęścia.

Ujął czule jej twarz , przesunął dłońmi po szyi i ramionach
po czym delikatnie nakrył wargami jej rozchylone usta
spijając jej oddech. Ich ciała zdawały się ginąć z udręki żądzy.
Granicząc już niemal z szałem, porwał jej ciało i zsyłał
łaskę zapomnienia.

Bursztynowe oczy , nakrywane ciemnymi drżącymi rzęsami,
krótka chwila nagłego bezruchu, poprzedzająca przelotny dygot
jego ciała, uwięzionego w jej objęciach przyniósł im obojgu ukojenie.
Trochę później jego głowa nadal leżała na jej ramieniu,
włosy muskały policzek.

Jego pierś unosiła się miarowo i opadała, w tym samym rytmie
jej szyję owiewało jego tchnienie. Czubkami palców dotknęła
jego włosów, drugą ręką pogłaskała ją po policzku.
Chwilę potem też zapadła w kojący sen.

A za oknami, ogromny księżyc wisiał ponad szczytami gór
niczym zamrożona perła, a gwiazdy pulsowały na niebie
żywe i gorące.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2015-09-20 Dodano: 2015-09-25 08:28:00

Ten wiersz przeczytano 1664 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie