Jesień w sercu

Nadeszła jesień. Da dni ciepłych parę,
Pozwoli dojrzeć ostatnim renetom,
Które jak ranki w listopadzie – szare.
Choć słońce błyska poprzez chmur kotarę,
Lecz to już nie to.

Letnie upały to tylko wspomnienie,
A teraz zimno, wilgotno i szaro...
Już liście złote spadają na ziemię,
Dni coraz krótsze, coraz dłuższe cienie,
Nadchodzi starość.

Kto nie ma pary – samotnym zostanie.
Amor z ptakami odfrunął daleko.
Pogoda ziębi, cudze szczęście rani,
Bo nie dla tego przecież miłowanie,
Kto na śmierć czeka.

A jednak ciągle marzy, wciąż się trwoży
Uparte serce starego człowieka.
Gdy zazielenią się liście na dworze,
Może pozwolisz temu sercu, Boże,
Wiosny doczekać...

autor

jastrz

Napisany: 2018-09-23 Dodano: 2018-09-24 00:03:38

Ten wiersz przeczytano 883 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie