jesień widzę
Piotr Reguła
„jesień widzę”
sam pośród was
sam pośród tysięcy twarzy
sam ze sobą
sam jak palec
w masce utkanej z łez
przechadzam się
nikt mnie już nie zauważa
nikt nie patrzy
tylko ona zawsze jest przy mnie
ta jedna jedyna
kolorami się mieni
czerwienią krwista
zielenią nadziei
żółtym jak życie
poznaje ktoś kto to jest
to ona ma kochanka
która mnie utuli do snu
jak tuli florę i faunę
tylno nie snu zimowego
do snu wiecznego
a na imię jej JESIEŃ
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.