Jesień życia
Za oknem jesień
deszcze ciągle padają
wiatr w drzewach szaleje
liście spadają
w moim życiu też
jesień zagościła
ciemne włosy
srebrem ozdobiła
ciało przywiędło
jak kwiat bez wody
minione lata
nie dodają urody
w zielono-piwnych oczach
znikły iskry się sypiące
zgasły jak jesienne
zamglone słońce
ciało drży z zimna
już nie płonie
w nocy samotne
zimne nogi i dłonie
lecz serce moje
ciągle bije dzwonami
a ja zatańczę
między drzewami
z wiejącym wiatrem
i deszczu kroplami
autor
graynano
Dodano: 2013-10-19 10:54:54
Ten wiersz przeczytano 1691 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
zatańcz i uśmiechaj się... jesień życia też jest
piękna a co tam srebrne nitki dodają uroku ...ja tym
się nie przejmuję
pozdrawiam cieplutko :-)
Ja też mam 100 - lat i chce żyć, żyć długo.
"a ja zatańczę
między drzewami
z wiejącym wiatrem"...jestem za:))
Pozdrawiam:)
Zatańcz mimo niesprzyjajacej nie raz aury
pomiedzy deszczu kroplami
pozdrawiam:)
...mówią im wino tym starsze to lepsze ;-) coś prawdy
w tym musi być :-) kochaj, a będziesz kochana, ciałem
także :-) Ciepło pozdrawiam :-)
ot przemijanie ! smutny temat!!! pozdrawiam Cię
Ona tak na prawdę jest gestów owocowych falą, tą która
pomaga zrozumieć czym jest życie.