Jesienna melancholia
Odfrunęły już piękne motyle,
tęczy marzeń w błękitach wciąż tyle,
uleciała nostalgią na milę,
tęskne chwile.
Plaża wiersze do lata już pisze,
piękne szepty w tych wersach wciąż
słyszę,
mówił do niej cichutko, najciszej,
moje ptaszę.
Wiatr bajdurzy w alejkach niezmiennie,
liść za liściem układa się sennie,
pieśń jesieni jest w tobie i we mnie,
gra przyjemnie.
autor
magda*
Dodano: 2012-10-17 00:05:09
Ten wiersz przeczytano 1056 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
To jesieni cudowne kolory
brązy żółcie zielenie purpura
widać błękit pierzastej już chmury
wiatr powoli w wierzchołkach drzew kona.
Dywan z liści to symbol jesieni
mnóstwo igieł pod małą sosenką
są brązowe malutkie i miękkie
łąkę wietrzyk w jezioro przemieni.
Jurek
Gdy przyjdzie listopad, szaruga i słota nie będziemy
już tak mocno kochać jesieni! A tu w piecu palić
trzeba bo zimno! Nie przepadam więc za jesienią
i zimą, ale wszystko przemija ,, nawet najdłuższa
żmija ,,.
Pozdrawiam.
Bo jesienią też miło być może
chociaż zimno i plucha na dworze
melancholię odpędzaj uśmiechem
duszę otul letnim wspomnieniem.
Piękny. Przeczytałam z przyjemnością. Cieplutko
pozdrawiam
Piękny, jak zwykle.
Pozdrawiania:-))
Piękny utwor ,taki z duszą ,może dlatego trafił do
mnie...kocham jesień pełnej melancholi ...odpłynełam w
strofy dziękuje i pozdrawiam.
Po szalonym lecie romantyczna jesień nadeszła kolorami
nasze serca nastraja,zasypiamy przy wiatrów muzyce by
zbudzić swe serce ponownie w maju. Bardzo romantyczny
wiersz.Pozdrawiam.
Nie szukaj dni co zabrał czas ,
niech niosą Cię marzenia,w ramiona porwij wiatr
zatrzymaj czas i uśmiech, przecież to wszystko
przemija.