Miłość i śmierć
Miłość i śmierć w tańcu splecione,
Jak dwa cienie w nocy ciemnej.
Serce bije, lecz już zamroczone,
W dolinie smutku, gdzie echo brzmi
sennie.
Ona kocha, ale on odchodzi,
Tak jak noc znika w blasku świtu.
W duszy cisza, w oku łzy,
Znikają wspomnienia zbyt szybko.
Czy miłość wraca, gdy czas już mija?
Czy można znów kochać po ciemnej nocy?
Emocje żyją w smutnej melodii,
W miłości, w śmierci - jedno, co w sercu.
autor
LaTortuga
Dodano: 2024-05-07 21:29:37
Ten wiersz przeczytano 229 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Śmierć czeka każdego z nas. Natomiast nie każdemu jest
dane poznać miłość. A jeśli chodzi o końcowe pytanie
zawarte w wierszu to wydaje mi sìę, że tak. Można.
Chociaż odpiwiedż jest znana tylko tym którzy taką noc
przeżyli. Miłego dnia. Pozdrawiam z plusem.
Miłość i śmierć wpisane w życie.
Ciekawie z nutką refleksji.
Pozdrawiam
gdzieś na beju mam też taki wiersz- Miłości i śmierć.
One są nieodłączną częścią przeżywania życia.
*Pozdrawiam też brata Piotrka.
Interesujące zestawienie miłości oraz śmierci, z
podobaniem dla refleksji, pozdrawiam ciepło.
Żłuwiem żeś? Lubię żułwie! Fajny mają
dystans do realu.
Głos mój jest Twój!
Związek między miłością a śmiercią, autorka
przedstawia jako elementy nieodłącznie związane ze
sobą, które wprowadzają skomplikowaną dynamikę w życiu
człowieka. Ta metafora tańca dwóch cieni w nocy
pozwala zrozumieć sens obu tych zjawisk, podkreślając
ich nieuchwytność i tajemniczość.
(+)