Jesienna pustka

Siedzę sobie, myśli zbieram
by napisać coś nowego
koniec lata mi doskwiera
stąd jest brak natchnienia mego

Moja Wena jest ulotna
niczym mgła poranna bywa
i potrafi być przewrotna
kiedy chce, to się ukrywa

Przez jesienne jej humory,
które jej się udzielają
moje wyobraźni twory
i pomysły uciekają

Więc postąpię po swojemu
i mej Wenie się postawię
i tak wyjdzie po mojemu
gdyż dziś wiersza nie zostawię...

autor

Mewka

Dodano: 2010-09-01 20:06:24

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie