JESIENNE MELODIE

wilgotny wiatr wieje wolnością
deszczowo drzemią dziwadła
zaklęte zamysły znikają znużone
pierze powietrze pierwszy płacz panny
łagodne łzy łaskoczą łkanie
sypią się skry spod siwiejących skroni
jesienią jawa jest jakby jabłonią jasną
miłe melodie migoczą mową majestatyczną
dumnie dziewczyna dłonie daruje
niedzielnej niejasności nabytej
wesołe wieczory we wszechświecie wirują
melancholiczne melodie mają moc magiczną
płacz przestaje patrzeć pryzmatem przeszłości
cicho coś czasem czmychnie
pomarańczowo pachnie panna płacząca

autor

Gosia 22

Dodano: 2010-11-05 12:04:52

Ten wiersz przeczytano 753 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie