Jesienne przebudzenie...
Jesień cudowna jest
Kiedy w nasze oczy zaglądać chce
Mami nas swoimi kolorami
Oczarowuje i porusza myślami
Na płocie rozwiesiła nić pajęczą
Ona jest tęsknotą płomienną
Liść delikatnie spadające z drzewa
Muska nas - przypomina że są pragnienia
Które w raz z jesienią zostały obudzone
Powinny już dawno spać – a nie
kochać
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.