Jesienny smutek
Chłodna noc jesienna.
Gwiazdy niczym ślady wycięć
na ciemnej tkaninie.
Poranek słoneczny i rześki,
szron ścielący się po ziemi.
Ciemno – niebieski ptak
poderwał się do lotu
z drzewa bez liści.
Źle spała tej nocy
oczy patrzyły smutnie.
Myśli roztańczone,
spotęgowane tęsknotą.
Próbowała pisać, ale
nie umiała się skupić.
Czekał ją dzień monotonny,
niczym fale uśpionego jeziora.
Przyszłość bez niego
stawała się nicością.
Gdy była szczęśliwa
wszystko miało sens.
Muzyka, książki,
blask słońca,
szept wiatru,
padający deszcz.
Jego pocałunki,
oczy w nią wpatrzone,
dłoń wędrująca po ciele,
uśmiech zniewalający.
Uwodzicielski głos,
nawet włoski na jego piersi
skręcone w spiralki,
niczym rysunki na mapie.
Wszystko to już było
i nie wróci.
Chciała płakać,
by rozpacz znalazła ujście,
ale z piersi wydobył się
tylko krótki szloch.
Samotność tak bardzo boli,
dlaczego on …
Tessa50
Tessa50
Komentarze (37)
Usłyszała cichutki śpiew nadziei, tylko miłość w tym
nam pomorze.
Piekna chociaż bardzo bolesna melancholia Samotnośc
wręcz krzyczy
Pozdrawiam serdecznie Tereniu
Bardzo smutne
samotność tak bardzo boli i niejeden przez nią dziś
płacze ona może dotknąć każdego ważne by nie umrzeć z
rozpaczy
śliczna melancholia:)
Piękny wiersz o samotności i tęsknocie droga Teresko☺
samotnosc dobija cos o tym wiem pozdrawiam
Mogę się mylić, ale dla mnie to nie wiersz, ale proza.
Powinna być inaczej zapisana. Inna wersyfikacja.
Treść jak najbardziej, ale nie ta forma.
Tereso - dołączyłam jeszcze ten wiersz do tomiku.
I nie zgadzam się z wypowiedziami dwóch panów, że to
nie wiersz. Bardziej odpowiada niż wiele niektórych tu
zamieszczanych.
Z całym szacunkiem do Czytelników, ale zamiast
naprowadzić na drogę cnoty w tych miejscach, gdzie
ewentualnie widzą wypaczenie, to rzucenie tylko
hasłem, wiele nie daje ani autorowi, ani innym którzy
by skorzystali na ewentualnym naprowadzeniu autorkę/a
na właściwe tory.
samotność obleczona tęsknotą pozdrawiam
Samotność przybija ..przygniata .. myśli się kłębią
jak chmury na niebie .. czas się dłuży a wciąż nie ma
ciebie i nie ? ta cisza straszna jest wszystko traci
sens ..
Samotność nie jest najlepsza, ale można z tym żyć:)
Ładnie Tesso50, pozdrawiam-:)
Piękny wiersz o samotności, po utraconej ukochanej
osobie, Milutko Pozdrawiam.
Ten wiersz skrytykuję, a moja diagnoza
Brzmi, że to nie poezja, a najzwyklejsza proza
W dodatku pisana tak prostym językiem
Że jest narażona na ostrą krytykę
To może jednak lepiej byłoby pozostać przy prozie...?