Jesienny spacer

trzymając się za ręce
pójdziemy nad rzekę jesienią
posłuchamy szemrzącej wody
w jej lustrze się przejrzymy

wzrokim obejmiemy
dwa nasze oblicza
w nich może zobaczymy
sens naszego życia

trzymając się za ręce
oczy nacieszymy
widokiem strzelistej brzozy
na jej tle leszczyny

patrz ruda wiewióreczka
po gałązkach skacze
dzielnie orzeszki zbiera
na zimę robi zpasy

dalej w zielonych trzcinach
dumne stoją bazie
strzegą nurtu swej rzeki
niczym żołnierze na straży

z drzew liscie opadają
po powierzchni płyną
by ,gdzieś na krańcu świata
opaść na dno i zginąć

trzymając się za ręce
patrząc i dumając
w dal je odprowadzimy
tak pożegnamy się z nimi

jesień już kochanie
zimno się zrobiło
trzymając się za ręce
wracać do domu miło

autor

aanka

Napisany: 2007-10-15 Dodano: 2008-10-07 14:04:21

Ten wiersz przeczytano 2007 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie