Jesienny spacer o zmierzchu

Jesienny spacer o zmierzchu

Wracałem do domu spacerkiem o zmierzchu
lampy latarń błyszczały i kąpały się w kałużach
Myślami błądziłem po mym długim życiu
pod stopami jedna mała kałuża – druga duża


Spoglądam w przepastną jej otchłań
lico w nim jest mi znajome
Twarz od lat młodzieńczych znana
dziś jakby inna ,z czaru i uroków, cząstki skradzione

Twarz moja, lampa migająca w kałuży,
w nim i blask księżyca , to widzę oczyma
Wszystko wolno ostrość traci,
wiatr zmarszczył lustro, mnie już tam nie ma

Mijam kałuże , z wolna myśl mi dociera,
Ile jest warta chwila , gdy wiatr wszystko zmywa

Tą chwilą była cząstka mego życia
widziana w lustrze kałuży
Życie było ,
minęło z lat młodych
weszło w piękno i niech mi się dłuży

W tym pięknie pragnę
i będę malował życie w kolorach begonii
Zegar niech sobie dalej tyka
a serce moje jak dzwoniło, niech dalej dzwoni








http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog/

„W życiu jest coś więcej do zrobienia niż tylko zwiększać jego tempo, w jesieni życia pytam co to jest to tempo

autor

slonzok

Napisany: 2010-10-09 Dodano: 2011-01-22 06:53:06

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie