Jest taki ktoś

Nie wiem co cię tak urzekło we mnie,
codziennie ślesz mi słodziutkie listy,
pukasz do serca, lecz czy wzajemnie?
Z tym zawsze problem jest oczywisty.

Trudno się oprzeć magicznej mocy,
co złotą pocztą przynosi wieści
w jesiennych barwach w gwieździstej nocy,
przemiłym słowem przytula… pieści.

Czego się dzieju spodziewasz po mnie,
że srebrny księżyc zalśni czerwienią?
Na dźwięki harfy byłe zapomnę?
Wierzysz że liście barwy odmienią?

Lecz mimo wszystko co za i przeciw,
trudno się wyrzec twych alegorii.
Umiesz na lodzie iskierki wzniecić,
czekać na płomień, długo… powoli.

Czas z losem idą po życia drodze,
jeden się spieszy, drugi przystaje.
Zziębnięta płaczę wśród niepowodzeń,
ty słotną jesień czynisz mi majem

autor

julka56

Dodano: 2008-10-24 00:54:37

Ten wiersz przeczytano 1628 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie