Jestem
*
jest świat
zapisany w
szorstkich słojach drzewa
i
kot
co pocałunek z ucha strąca
zagarniając ogonem świat
jest
cisza rozlana purpurą
co lśni na czystej podłodze
i
noc co zakwita na niebie
lśniącym tęsknotą gwiazd
ja jestem
utkana z samotności
koronka światła
zahaczona o błysk
w twoim oku
*
autor
motyl_nocy
Dodano: 2009-03-24 20:55:05
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Bo samotność czasem -troszkę -przypomina okienną
zazdroskę;))
Wiersz z pomysłem, ale zredukowałabym ilość słów -
"i", "ja" przed "jestem"drugie "jest". Ponadto "świat"
w pierwszej strofie dwa razy... o jeden raz za dużo.
Wystarczy zamienić jedno ze słów na inne.
Smutne, ale i harmoniczne jak świat w którym jest
umieszczone...
bardzo ladne metafory...podoba mi sei kot co zagarnia
ogonem swiat,ladnie ujete...ciekawy
wiersz...aczkolwiek smutny
"utkana z samotności", ładne określenie, i tak mi
bliskie...