jestem chwilą
Nazywam cię po imieniu
Chwilo , która jesteś
Poznaję po nieskończoności
Choć wydaje się że to jedno mgnienie
Czas zdaje się być ułudą
A ty trwasz wiecznie!
Muskam twój niewidzialny profil
I wiem , że choć mijasz mnie to jesteś
Mam wiele wspomnień
Co mgławicą przelatują
Lecz na długo nie zagrzeją miejsca we
mnie
Bo to chwila zawładnęła moim życiem
Niczym piorun wstrząsa mną o świcie
Jestem chwilą
Więc nie pozwól by opadły te emocje
Jestem mgnieniem
Zakosztuję zycia w wielkim pędzie
I powrócę na te łąki
Na te pola i manowce
Aby właśnie chwilą życia się stać!
Komentarze (4)
Dzięki...:-)
Zgadzam się z Ann... Ukłony :D
Chwila może być piękna, tym bardziej w poezji:)
intrygujący refleksyjny wiersz pozdrawiam