jesteś jak rzeźbiarz

jesteś jak rzeźbiarz który stwarza piękno
ze smakiem cofasz się podziwiasz dzieło
dłonią wygładzasz by sprowadzić światło
kształty chcąc dotknąć tak by się zaczęło

od nowa tworzyć wtapiać w słowa duszę
muskać zaklęciem lub szeptać gwiazdami
i stąd te różne barwy i odcienie
szczepione sercem tkane pragnieniami

i jak to w życiu nic się nie powtarza
chwile nie stoją słońce bieg swój zmienia
zagląda w oczy lub wiatr cię batoży
a odbiór słowa – druhem jest istnienia…

autor

Maryla

Dodano: 2011-02-24 19:00:13

Ten wiersz przeczytano 1245 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie