jesteś jak rzeźbiarz
jesteś jak rzeźbiarz który stwarza piękno
ze smakiem cofasz się podziwiasz dzieło
dłonią wygładzasz by sprowadzić światło
kształty chcąc dotknąć tak by się
zaczęło
od nowa tworzyć wtapiać w słowa duszę
muskać zaklęciem lub szeptać gwiazdami
i stąd te różne barwy i odcienie
szczepione sercem tkane pragnieniami
i jak to w życiu nic się nie powtarza
chwile nie stoją słońce bieg swój
zmienia
zagląda w oczy lub wiatr cię batoży
a odbiór słowa – druhem jest
istnienia…
autor
Maryla
Dodano: 2011-02-24 19:00:13
Ten wiersz przeczytano 1238 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Czytam i podziwiam...
Troszeczkę pod Tuwima 11 zgłoskowcem ze średniówką po
piątce.Tajemnicza jedna zwrotka z rymem X. Podziwiam
wrażliwość na piękno przyrody. Pozdrawiam serdecznie
autorkę.
Po prostu pieknie "wyrzezbiony "Twoj wiersz...
każdy z nas jest kowalem własnego losu. i rzeźbiarzem
osobowości i strażnikiem duszy.
Niezły rzeźbiarz, który potrafi tworzyć tyle piękna.
Subtelnie piszesz o tym, wkładając jak on, swoją
duszyczkę w to dzieło. Zatrzymałaś mnie Marylko na
dłużej, bo sobie porozmyślam nad tym. Pozdrawiam
niezwykle serdecznie.
pozdrawiam i dziękuję:)ty wiesz
niezwykły, zaczytałam się
Piękny wiersz Marylo znów wyrzeźbiłaś
słowami.Pozdrawiam :)
witaj Marylu ..ładny i taki z zyciowym przekąsem
...pozdrawiam ciepło
Każdy rzeźbiarzem własnego losu! Pozdrawiam!
aby się nasycić czytałam kilka razy - śliczny wiersz
-pozdrawiam
Jak Ty to robisz, że tak pięknie piszesz?
Ten rzezbiarz to poeta cyzelujacy kazde slowo,
a jego dziela sa wspaniala uczta dla duszy.
piekny wiersz.+++
Ostatni wers niech klamrą i komentarzem do wiersza, i
do życia. Podobało się.
wyraża mądrość życiową poetki....piękny...