Jesteś we mnie

i wśród ubrań twój zapach w szafie...
:)

Ładnie opisana tęsknota:)

Pani AnnoX!

Dobry wiersz. Faktycznie "uprzedmiotowiamy" nasze
tęsknoty, bo rzeczy noszą ślad nas samych zaklęty w
naszym dotykaniu: kubków, jaśków, miejsc. Zostawiamy
na nich cząstke siebie. Jak Indianie, którzy w
fotografii zostawiali cząstke duszy.

Miła tęsknota, kiedy wiadomo, że druga osoba wróci.

Pozdrawiam