Jeszcze jeden list...

Na pewno list ten Panią zdziwi, Droga Pani,
wszak wieki całe znaku życia nie dawałem.
Nieładnie... Wiem, że kiedyś wszystkim byłem dla Niej,
a Pani dla mnie najwspanialszym losu darem...

Ten czas - „pomiędzy” - zwykłą życia był namiastką,
taka cieknąca ledwo z kranu letnia woda,
jak senne latem, nudne powiatowe miasto,
lub dla rencistów zanurzony w spleen pensjonat...

Czy był ktoś inny i coś w życiu moim zmienił?
Na pewno nikt, kto by zostawił ślady trwałe.
To Pani zawsze była punktem odniesienia
a ja tę grę o wszystko - głupio tak przegrałem...

I kiedy zdałem sobie sprawę z tej porażki,
postanowiłem list napisać, jak przed laty,
przypomnieć Pani oraz sobie te obrazki
z minionych chwil, dławiących szczęściem, nim bogatych...

autor

hallski

Napisany: 2014-08-17 Dodano: 2014-08-17 02:14:26

Ten wiersz przeczytano 1280 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie