Jodełka
Wierszyk napisany na uroczystość choinkową w szkole moich wnuczek.
Długie lata jej domem był las,
Stała dumna w zielonej swej szacie.
Dziwnym trafem jest teraz wśród nas,
A jej misję dziś dobrze już znacie.
Piękna jodła choinką zostanie,
By tradycję w narodzie uświęcić.
Teraz w szkole mieć będzie mieszkanie,
Lampionami nam będzie świecić.
Ubierzemy ją w piękne łańcuszki,
Na gałązkach jej, śnieg będzie z waty.
Bo gdy leśne odwiedzą ją duszki,
Musi wystrój mieć bardzo bogaty.
Wszystkich duma i radość rozpiera,
Każdy może dziś liczyć na względy.
Cała klasa pod jodłą się zbiera,
Żeby nucić świąteczne kolędy.
Pieśń to dziwna, bo wszystkich jednoczy,
Najpiękniejsze uczucia w nas budzi.
Przy niej łzami nie zaszklą się oczy,
Bo miłości nas uczy do ludzi.
Pod choinką szkolne spotkania,
Zostawiają wspomnienia przecudne.
Każdy pod nią ku dobru się skłania,
Przez to święta nie mogą być nudne.
Spod choinki płynące życzenia,
Niech wypełnią się wszystkie do końca.
Żeby w życiu nie było już cienia,
Wyzutego z promieni słońca.
Komentarze (19)
Piękny wiersz.... Wiedziałąm, że znajdę tu dobrze
napisane słowa nie tylko dla dzieci. Melodyjny,
płynny. Podoba mi się.
piękna ta jodełka i uczucia w wierszu też.
Wiersz bardzo ciepły... Właśnie miłość płynąca z niego
powinna jednoczyć ludzi.
Świetny wiersz i pewnie zostanie wykorzystany w
niejednej szkole - wiele w nim ciepła i rad jak
powinien wyglądać świąteczny czas.