Kamień

Kolejny stracony dzień na rozważaniach
kolejny stracony dzień na duszy łkaniach
ja nie idę a dalej stoję czekam na kule
czy to będą moje naboje

samotne życie znowu prowadzę
tyle ludzi w kolo a ja czuje się głazem
kamieniem wrzuconym do wody
który nie omija a niszczy przeszkody

kamieniem zamkniętym w sobie w wirze wydarzeń szuka drogi
mimo ze nadal podstawiają mi nogi
dopiero tyle lat na karku
a ja czuje się jak bym nosił cały świat na swym barku


nic nie pomaga wyjść z tej choroby
liryczny zamknięty świat nie ukazuje juz drogi
to mnie wcale juz nie zachwyca
widzę tylko cierpiące ludzkie odbicia

może i sam takie życie wybrałem
błąd za błędem dużo ich popełniałem
a ile jeszcze ich przede mną
zanim zobaczę nieskończoną ciemność

Bóg może tak chciał
lecz Czy ja wiem przecież sam sobie jestem okrętem
codziennie ten sam dylemat
czy moje życie na w ogóle jakiś schemat

czy może jakiś cel
jestem młody i tego jeszcze nie wiem
lecz czy się dowiem czy będzie za późno
spojrzeć godnie sam na siebie twarzą w twarz w lustro

może w końcu tak będzie
może kamień ten zblednie
może jak inni w pościg ruszę
lecz co wtedy uchroni moja dusze
jednak nikogo kolo mnie niema

dalej sam idę przez mgle
może kiedyś ktoś dołączy do mnie się

autor

misiu-m18

Napisany: 2007-06-01 Dodano: 2007-06-02 10:53:11

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie