Kamienna ławka po raz drugi
Samotne drzewo pachnie też siłą
jest silne wiarą nadzieją silne
ławka kamienna jeszcze poczeka
jakiś wędrowiec siądzie z daleka
Odżyje wena błękitem nieba
miłość z przyjaźnią natchnieniem będzie
ogrzeje serce przyniesie radość
do szczęścia przecież wiele nie trzeba
autor
Iris&
Dodano: 2017-02-02 05:10:38
Ten wiersz przeczytano 1284 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Marcepani
Z rana w ukłonie!
to prawda
Irisku
Na kamiennej ławce zimą - zimno, ale
sama Napisałaś, do szczęścia wiele
nie trzeba!
:)
Z rana cieplutko pozdrawiam,
buziaczki zasyłam!
No pewnie że wiele nie trzeba a jednak nie potrafimy
go utrzymać gdy już jest.
Tak mało trzeba nam i dużo tak ... żeby szczęśliwym
być i drugiemu szczęście dać , świetny wiersz na dzień
dobry
pozdrawiam