Karta losu
Rodzimy się
delikatni i bezbronni
białą kartą
nasze życie jest.
Idąc przez życie
karta zapełnia się
naszymi przeżyciami
dobrymi i złymi
takimi jakie los
pod nogi rzuca nam.
Gdy jesteśmy
na końcu
wędrówki swej
przez życie
karta często pokreślona,
przetarta jest
na niej zapisany
bagaż doświadczeń jest.
Gdy umieramy
karta życia
spala na popiół się
w końcu przecież:
"z prochu powstałeś
i w proch obrócisz się".
autor
Beatricze
Dodano: 2008-10-31 07:42:18
Ten wiersz przeczytano 1012 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ciekawy wiersz , pomysł bardzo dobry. Pozdrawiam
Każdemu inaczej los maluje tą kartę, choć nie
pozostajemy bierni i mamy wpływ na ten szkic.Bardzo
refleksyjnie ,podoba mi się tak poprowadzona myśl!
Czasem ktos brutalnie rozrywa ta karte nie pozwalajac
dopisac jej do konca
Bardzo patetycznie ujęłaś temat, ale... spojrzenie
ciekawe