Kieliszek wódki.

Powiedzieć bym mogła wiele, ale nie chcesz mnie słuchać. Zrobiłam bym wszystko, co tylko bym mogła, by teraz być przy Tobie.

Nigdy tego powiedzieć nie miałam,
choć te słowa towarzyszą mi od samego początku,
naszej znajomości.
Nie ma Cię teraz przy mnie, bo tak naprawdę,
nigdy nie było.
Czas pędzi nieubłaganie,
proszę go by choć na chwilę się zatrzymał,
bym w dłonie chwycić mogła,
tak prawdziwie mieć dla siebie.
Kieliszek wódki, co on ze mną robi,
umysł niesprawny, dłonie nieposłuszne,
usta pod nosem coś niezrozumiałego klepią,
serce płacze, jak zawsze.
Milczysz , choć Cię nie zaczarowałam,
A może powinnam?
Kochałbyś mnie, miłością nieprawdziwą.

Kieliszek wódki.
Mogłabym płakać, tego jednak nie potrafię.
Myślę, że byłoby lżej.
Kocham Cię.
Cóż więcej mogę powiedzieć?
Ty o tym nie wiesz, bo z wyboru nie chcesz.

Trzeźwo myśleć przestałam,
procenty uderzyły do głowy, język plącze się coraz bardziej,
nie powiem tego co myśli na język przyniosą
bo choć pijana,
gdy powiem kocham,
odepchniesz i powiesz „nie wierzę”.
A ja znów zostanę sama.

Mimo że Cię nie znam, wiem że kocham i z każdym dniem milczenia, coraz bardziej. Znów zostałam sama, bo znów pokochałam. Za mocno

autor

Stephanie D.

Napisany: 2008-06-25 Dodano: 2008-07-26 00:09:10

Ten wiersz przeczytano 1077 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie