Kilka przystanków

Mina wesoła i uśmiechnięta,
kawusia rano szybko łyknięta.
Życie się budzi, ptaszki śpiewają,
obok domku wiśnie rozkwitają.
Razem z porankiem otwieram oczy,
słoneczny promyk mnie zaskoczył.
Szybciutko oczka swoje przemywam,
jestem już, jakby - prawie szczęśliwa.
To tylko chwila, taka wspaniała,
pyszna kawa, ja jak zaczarowana.
Lecz moja radość szybko się kończy.
Choć było z rana tyle wspaniałości.
Na miły dzień, mówiłam - dzień dobry.
Uśmiech jak tęcza miałam na buzi,
teraz mam minę, jakby po burzy.
Wypijam kawę szybciutkim pędem,
biorę torebkę do pracy lecę.
Żyć z czegoś muszę z nieba nie kapie,
żyć przecież trzeba w miarę dostatnie.
Przyszedł raniutko wesoły poranek,
słyszałam ptaków piękne ćwierkanie.
A teraz żegnam ciebie poranku,
do pracy jadę kilka przystanków.

Miłego dnia

autor

Ola

Napisany: 2013-05-08 Dodano: 2013-05-08 07:14:33

Ten wiersz przeczytano 2286 razy

Oddanych głosów: 73

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie