Kłótnia
Pokłóciłam się z jesienią
że za wcześnie do mnie przyszła
a ja jeszcze chcę na randkę
ona straszy mnie już zimą
Pragnę z tobą na tej trawie
tak jak wiosną się zaczęło
płatać figle no a jakże
leżeć razem patrzeć w niebo
Chcę stokrotki nadal wąchać
słuchać ptaków ciche trele
wiatr niech włosy moje plącze
a ty kochaj jednym tchnieniem
autor
zofiaK
Dodano: 2015-09-07 21:41:16
Ten wiersz przeczytano 1862 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
wiosna wróci,,pozdrawiam :]
jesień która teraz przyszła
to po prostu pestka mała
ona przyjdzie i odejdzie
lecz życiowa - już została...
pozdrawiam pięknie:)
Bardzo pogodny wiersz,pozdrawiam.
Ja tez mam ochote sie poklocic, ze juz przychodzi
chociaz u mnie lato nie daje za wygrana i mam blisko
40 stopni, ale to ostatnie akordy.. ...bardzo fajny
wiersz
Bardzo milusio.
sympatycznie tu, bardzo :)
Ładny, obrazowy wiersz...
Pozdrawiam
Pięknie to zrobiłaś serdeczności
Zazwyczaj, kłótnie prowadzą do dramatów...
Jednakże Twoja kłótnia, tak bardzo malownicza i
klimatyczna, bardzo mi się podoba i jestem, jak
najbardziej za :)
Mimo wszystko mam nadzieję, że niebawem doczekamy się
ożywczej "Wiosny"
Ogrom serdeczności Zosiu
tak to jest z tą jesienią. Zawsze przychodzi szybciej
niż się spodziewamy:) A tu jeszcze tyle pragnień:)
Pozdrawiam:)
Ale się droczysz serdeczniści
Ładna kłótnia.
bardzo ladne strofy
a stokrotka mnie urzekla :)
ładny przekaz...myślę, że można jeszcze z jesienią się
dogadać, no gorzej jak się uprzesz na tę trawę, chyba,
że na Narodowym:) pozdrawiam
Hej:))))