Kobierzyn

wspomnienia z pobytu w szpitalu psychiatrycznym w roku 2009

pachnie sterylnością
tu pachnie
śmiercią
śmierć ma zapach czystych łóżek
równych rzędów
jednorazowych rękawiczek
trzymających jednorazowe igły
żeby ratować
jednorazowe życie
tu pachnie snem
otępiałym spojrzeniem o smaku
andepinu
tu nie ma klamek
oczy bolą bielą
odblaskowym kolorem izolacji
nie ma kantów i nie ma
życia
nawet jednorazowego

w oknach kraty
ale jeszcze przez nie widać
błękit nieba i słońce w pełni lata
widać jak zielenią się
wiosenne ogrody
wrócę do nich
wrócę - czekaj na moje
z martwych łóżek powstanie
wrócę niebawem do zapachów
żywych
bo tu - tu pachnie sterylnym umieraniem

autor

charadamie

Napisany: 2015-03-04 Dodano: 2015-06-23 18:57:12

Ten wiersz przeczytano 1513 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie