Kochanek

Dla ludzi za których oddaje się życie...

Ciemność?
TAK!
To mój kochanek,
którego kocham jak odchodzący poranek.
Żegnam poranek
Nadchodzi kochanek!
Łapie za serce
I związuje ręce!
Patrzę na niego
I myślę, że to niebo!
Proszę Cię
Zaopiekuj się mną.
Nie zapomnij o mnie.
Nie zostawiaj mnie na dnie.
Pomórz mi wstać.
Pomórz mi się podnieść.
Upadłam.
Nie mogę sama powstać.
Potrzebuje Twojej ręki do zakończenia tej udręki.
Pomórz mi wydostać się z tej niekończącej męki...

... dla przyjaciół.

autor

aleks2208

Dodano: 2006-06-17 16:22:01

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie