KOCHANIE

I co z tego,że szara,nie złota jesień.
Zasłuchałam się, w Twoją tęsknotę bez granic.
Księżyc rozświetlił słowa miłości na nowo,
zakołysał światem
i zachłysnął pełnią,zwariował.

Pozamykał smutki, rozterki, w przepastne szuflady,
gdy pobiegłeś, zrywać kwiaty dla mnie szczęśliwy
i nagle spadłeś na mnie, jak drapieżny jastrząb
i zakręciło się pomieszało Ja ..Ty ..kwiaty..

Płatki róż frunęły kaskadą i spadły na mnie,
gdy całowałeś mnie wciąż i wciąż bezustannie.
Poplątało się wszystko, bluszczem naszych ramion.

Jest północ.. zaczarowana magia oczu Twoich,
rozświetla mrok,zaklęcia słodkie wymawia.
Zachwycenie moje sięga zenitu,płonie.
W dotyku wiatru melodia, co zmienia obrót,
bo czarujesz,zaklinasz, każdą komórkę mojego ciała.

Wspomnienie rozkoszą drży nieustannie się wzmaga,
szczęście niesłychane,magnetyzm nieujarzmiony,
chociaż jest teraz, obecną chwilą.

Wiesz.. to podniebny wolności wzajemny taniec
i zaparowała szyba w oknie ze wzruszenia,
a deszcz pojednania na przemian spadał
i wzlatywał kompozycją zapachów i wzlotów.
Gdzie nie wiadomo, kto kogo oszałamia.

Magia szelestów gniecionej pościeli
i pocałunki westchnień jak wystrzał.
Pragnienie od nowa się wzmaga,
chociaż jesteś! euforia doznania..
prosisz ,błagasz,zamknij oczy jeszcze
i jeszcze, bo pragnienie niedospane,
sie domaga

Bo jest to Nasze, kochanie prawdziwe..
boskie i gorące jak diabli!

Łódź,16.09.2007. ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2007-09-16 12:09:44

Ten wiersz przeczytano 1000 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie