Kojąca śmierć

[*]Dla mojego taty który umarł rok temu[*]

Ogarnął ją mrok nicości...
Dlaczego?
Sama nie wiedziała....
Może taki już jej los...
Może tak już miało być...
Lecz czekała długo i cierpliwie...
Nie wiedziała na co...
Miała tylko nadzieję...
Że coś się zmieni...
Że przyjdzie ukojenie...
I zabierze ją ze sobą...
Tam gdzie było jej miejsce
Od dawna...
Tam gdzie poczuje się sobą...
Sobą i nikim innym...

Wierzyła że ktoś po nią przyjdzie
Że poda jej troskliwą dłoń i zabierze
Tam...

Czekała na tą pewną panią...
Chodź nie wiedziała jak wygląda...
Ale przecież ona i tak sama ją znajdzie...
Jak wszytkich, których już jej zabrała...

W śnie już ją widziała...
Było na czarno ubrana...
Blada i smutna taka samotna...
Przyszła po nią nareszcie...
Wzieła ją za ręce i powiedziała...
Żeby się nie bała
Bo to niw zaboli...
Tylko ukojenie przyswoi...
Dziewczynka odpowiedziała, że niczego się nie boi.
-To dobrze...
Powiedziała tajemnicza postać i uśmiechneła się z lekkim żalem...
Wtedy ona zrozumiałam że przyszła po nią oczekiwana już od dawna śmierć...
PS.To był jej ostatni sen w życiu...bo już nigdy się nie obudziła...

"...Nievwiem Ile Jeszcze Zdołam Utrzymać Równowagę...W każdej Chwili Mogę Upaść i Już Nigdy Nie Powstać..."lady_zelka75"

autor

lady_zelka75

Napisany: 2006-11-04 Dodano: 2006-11-04 13:50:07

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie