z kolędą na poddaszu

wpadam na chwilę
dezorganizując im życie
i bujak już skrzypi nerwowo
poddawany kolejnej próbie

czasu na fotografiach
potrzeba mi dotknąć
teraźniejszy ucieka
przez palce kruche

cienkie szkło zakurzonej lukarny
żałuje światła zewnętrznego
świata widzieć nie muszę
planuję zabić to okno

otwieram szczelinę
do której wpłynie
trochę gratów i tekstów
z Panoramy

śpiewam pastorałki

autor

esteban

Dodano: 2011-01-12 12:28:18

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie