w koleinach ideałów
marzenia rozterki konflikty i spięcia
przemijają jak meteoryty pokrywając
się pyłem zapomnienia...
przewartościowane
arcydzieła nieznacznie odkształcają
tory życia wciąż nowe drogi rozwoju
wciąż nowe ideały chyba trochę już
wypaczona rzeczywistość umysłowym
ludobójstwem... danina piękna rozumu...
autor
zahir
Dodano: 2007-01-10 18:41:15
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.