Kolor

Rozpościerasz skrzydła
Których nie dostrzegasz
Słodki zapach piór
miesza się z odorem świata
Czas wstrzymał oddech
Tylko krople deszczu spływają po szybie
A może to nie deszcz?
Może to łzy?
Wodzisz palcami po zakrętach życia
Poniekąd znanych
Znanych od dawna
Znanych od zawsze
Rozpościerasz skrzydła
Których nie dostrzegasz
A wiesz dlaczego?
Bo są koloru nieba...

autor

Anima Vilis

Dodano: 2007-01-13 09:35:13

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie