KONIEC

To pierwszy z trzech wierszy, od których zaczął się powrót do poezji.

pochlipać możny by, lecz czy warto,
los tak chciał - rozegrał tą kartą
życie moje, nasze.
co było minęło, wszystko przeszło
i z boku widzę już
minione i czasy i dzieje i ludzi,
co znojem swym walcząc,
jeszcze ciągle wierzą, widzą lub czują,
że jest gdzieś sens tego.
tego czegoś, co ja ni więcej nie dotknę,
ni iskra widzenia nie spadnie już na mnie,
nie ma, nie było nic ponad co jest,
a co było nie będzie w wieczności kurhanie
i koniec się wtenczas nastanie.

Krynica Górska, Styczeń 2004

autor

Cordian

Dodano: 2005-12-01 01:07:58

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie