KONIEC

Czas wrócić z banicji
Unieść się w niebyt
SKRZYDEŁ! SKRZYDEŁ!
Ty dać mi ich
Dać nie możesz

Wezmę nóż
Może na szyję pętlę założę
Tak,tak cichuteńko
Zaduszę własny płacz
W czterech ścianach
Na ołtarzu przegranych
Moje ciało złożę

Biały wybawca przetnie pety życia
z nadgarstków spłynie krew odkupienia
Lub sznur skradnie powietrze
Zawisnę w górze

Blade ciało pozbawione życia
Zostanie tu
Uniosę się górę?
Może spadnę w dół?

Wolna, potępiona
Nigdy niezbawiona
Nie wylewajcie łez
Nad pustą, ziemską powłoką
Nie podążaj za mną
nie warto

Żegnajcie
Na zawsze....
Wszystko będzie dobrze....
Życie to ból i kłamstwo...

autor

VALKIRIA

Napisany: 2005-01-05 Dodano: 2006-02-06 14:44:08

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie