Kontraidea

... i stworzył Pan dwóch braci Dobro i Zło
i trzeciego - mnie stworzył

ciągle trwała walka między braćmi moimi

... byli tak podobni do siebie urokiem ciał i dusz
ja sam nie potrafiłem ich odróżnić

bili się i klepali po plecach
budowali i burzyli
w nienawiści i miłości nierozłączni ...

stali się ogniem dusz ludzkich
wielcy i sławni na Ziemi
wielkie NIC we Wszechświecie

moja potęga przerosła ich miliardy razy
słuchali każdego mojego słowa
byli mi bezwolni

... a jednak ludzie - ICH miłowali
ubóstwiali, nienawidzili, przeklinali

mnie - pragnęli odsunąć w najdalszy bezmiar nierzeczywistości ...

lecz i ja istniałem razem z braćmi moimi
a oni nie potrafili wyzwolić się nawet spod mej obecności


***

ech ty nieszczęsny człowiecze
głupi w swojej mądrości
nigdy nie powinieneś był mnie zobaczyć
dlatego zniszczyłem twoją radość i smutek
rozkosz i ból, strach i odwagę

zapragnąłeś mnie unicestwić
a ja umarłem dopiero razem z tobą i tylko w tobie
twoja szczera głupota
była jedynym kluczem do szczęścia
jedyną bronią przeciwko mnie ...

odrzuciłeś ją - a ja ciebie pochłonąłem
pochłonąłem wszystkich ludzi
pochłonąłem moich braci i Pana

Ja Pochłaniam Wszystko
Pochłaniam Siebie
Teraz Ja Będę Panem !

Ja Jestem Panem !!

Ja - ABSURD !!!

***

... i wyłonię świat z nicości - porządek z chaosu ...
... i stworzę synów ...
... dwóch synów ...
... trzech? ...

***

... i stworzył Pan dwóch braci - Dobro i Zło ...
... i trzeciego - mnie stworzył ...

autor

Andrzej Błaszyk

Napisany: 2014-10-30 Dodano: 2014-10-30 05:31:44

Ten wiersz przeczytano 1027 razy

Oddanych głosów: 13

Klimat Refleksyjny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie