Kosmos

Mój czerep jak supernowa,
Pył galaktyczny to moja mowa,
Ręce i nogi jak satelity
Codziennie inne mają orbity,
Żołądek mój to czarna jest dziura
I nie wiem gdzie dół mój a gdzie moja góra,
I światłem świecę jak zwracam bigosem-
Jestem wszechświatem, jestem kosmosem.

Ostatni dwuwers to motto tego liryka. Dobre, nie? W sumie takie sobie, ale kto by się tym tak naprawdę przejął, gdybym nie napisał o bigosie? O czym ja gadam? Znów ten pokrętny tok myślenia.

autor

Gęsik

Dodano: 2006-08-17 00:04:24

Ten wiersz przeczytano 705 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie