kosz
dawno temu gdzieś na kresach ..... [na podstawie prawdziwego opowiadania]
gdzie to było? mnie nie pytaj
bo-wiem jako gontem kryta
pana wystawiła w piątek
i choć miała moc pamiątek
późno była zamykana
czasem czekał z tym do rana
zakrystianin bo bez przerwy
ten się modlił a odźwierny
młody żonkoś tak też bywa
swą wybrankę zaniedbywał
aż się raz przebrała miarka
wypadł gont powstała szparka
obserwator był mój przy tym
rozgoszczony nad sufitem
sznur kosz wielki choć toporne
czekały modły wieczornej
było ciemno lecz chłopina
modlitw swych nie zapominał
wtem kosz szumnie i z szelestem
zjechał głos z anielskim gestem:
- miód twe modły dla mych uszu
więc w przypływie animuszu
dziś pro moc ja właź w kolebę
za godzinę będziesz w niebie ...
- oj bożesz ty ja nie godzien
ja się muszę modlić co dzień ...
głos mu przerwał jak przez tubę:
- wiem dlatego takich lubię ...
- jam nie godzien ujrzeć pana
więcej dłużej na kolanach
zresztą mogę skończyć w koszu
albo ... to jest lepszy sposób
w niebie skończę ... ruszam w podróż ...
nie wytrzymał jednak powróz
/może ciężkich grzechów wina/
pod sufitem pękła lina
z pięścią w kułak jak nie wrzaśnie:
/że to on przewidział właśnie
zaklął przy tym tak siarczyście
nie powtórzę oczywiście/
- piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
!!!
a mówiłem żem nie godzień!
piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
!!!
trzeba było się posłuchać!
dać mi kosza gdzieś po roku ...
a odźwierny miał już spokój .
piiiiii - a job twoju mać
Komentarze (16)
☺