Kozi róg
Ścielą smutek mgły po polach,
leją cicho gęstym mlekiem,
ptaki w gniazdach, myszy w norach,
co się dzieje dziś z człowiekiem?
Senność wdziera się południem,
nieopodal zdrętwiał lasek,
nie drgnął listek, jest bezwietrznie,
to się wiosną zdarza czasem.
Są zakątki na tej ziemi,
gdzie przystanie niczym starzec,
czas, bo tak się już zapędził
w kozi róg i zmienia trasę...
autor
marcepani
Dodano: 2020-06-09 10:16:14
Ten wiersz przeczytano 1452 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Fantastyczny wiersz i Puenta!
Pozdrawiam."_
z przyjemnością zaglądnęłam :)
pozdrawiam......
Lato w kozim rogu? Świetny wiersz. Z wieeeelkim
podobaniem za pomysł i kunszt wykonania :):):)
Pięknie! :))
moja żona jak ten czas też często zmienia trasę ...
Witaj Mariolko:)
Niejeden z nas chciałby by ten czas się zatrzymał lub
chociaż się nieco cofnął:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Niestety takie mamy lato. Ja jeszcze w czerwcu raz
musiałem palić w piecu. Globalne ocieplenie?
Dobrze zobrazowany (w moim odbiorze)
marazm. Podoba mi się w treści i formie. Miłego
wieczoru:)
I ja się pokłonię wierszowi, bravissimo;)
Ach, ten czas, nie da się go zatrzymać ale ja się
zatrzymałam... przy wierszu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Super!
Pozdrawiam :)
Staruszek Czas mógłby przystanąć na jakiś czas...nie
maiłabym nic przeciwko temu;)
Odpoczywam czytając Twoje wiersze Marce :)
bardzo mi sie podoba ta cisza. Ciągle mi jej brakuje.
Pięknie uchwycone nieuchwytywalne.
Wiersz budzi uśmiech i to mi się podoba, bo ostatnio
raczej nie mam kolorowo :) Pozdrawiam serdecznie +++