Kraina nieposzukiwana
samotnikom
Samotność oswojona to nie jest kraina
poszukiwana,
To kraina "Pomiędzy" -
pomiędzy śmiercią a życiem.
To cisza przedłużającego się
oczekiwania.
To kraina snów drogowskazów,
omijanych znaków,
niezauważonych możliwości,
strachów z przeszłości.
To nadzieja żmudnie budowana każdego
dnia.
To krzyk bez krzyku.
To pozwolenie na marzenia.
autor
babajaga69
Dodano: 2014-07-11 21:23:01
Ten wiersz przeczytano 1698 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
marzenia pozwalają śnić na jawie
ze smutkiem bywa nieciekawie
pozdrawiam serdecznie:))
Samotność tylko czasami jest potrzebna, pozdrawiam
Samotność tylko czasami jest potrzebna, pozdrawiam
Ech skąd ja to znam - samotność, to taka straszna
trwoga - jak śpiewał Rysio R:-) Pozdrawiam:-)
Podoba mi się ta refleksja...czasami bardzo trudno
oswoić samotność.