Krajobrazy cz.I

Zawsze lubiłem piękne krajobrazy,
Zarówno w naturze, jak też ich obrazy.
Dlatego w mym domu pokrywają ściany,
Ich widok mi bliski i bardzo kochany.

Gdy patrzę na obraz, co Niemen przedstawia,
Nerwy swe wyciszam i uszu nadstawiam.
Jak gdybym chciał wody usłyszeć pluskanie,
I co mówią brzegiem spacerując panie.

A kiedy spoglądam na wody potoku,
Rwące jego nurty cieszą moje oko.
Świerki tam rosnące z niego piją wodę,
Jak również stojące w kępie brzozy młode.

Rozkosznie we wodzie kąpią się kamienie,
Nie są okazałe, nie rzucają cieni.
Z prawej strony wyrasta bardzo stroma góra,
Szczytu jej nie widać jest ukryta w chmurach.

A w głębi obrazu, gdzieś na drugim planie,
Inną górę widać, co się we mgle słania.
To nad nią się kłębią na niebie obłoki,
A szczytu jej sięga świerk bardzo wysoki.

Ten widok najczęściej przyciąga me oczy,
To chyba, dlatego, że mnie zauroczył.
Oba te obrazy przywiozłem z Truskawca,
Dobrze się wyrażał na ich temat znawca.
cdn.

autor

jarmolstan

Dodano: 2010-01-24 09:03:46

Ten wiersz przeczytano 1574 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie