Króciutka wycieczka

Dla Mojego Słoneczka Które jest Dla mnie natchnieniem... dziękuje Ci słonce!!!

Była Sobota, Godzina dziewiąta
dnia dziesiątego, miesiąca Drugiego
odjechał już Pociąg, Z peronu trzeciego.
Nabierał prędkości. w kierunku południa.
A w nim siedziała osóbka skromniutka.

Po 12 minutach znalazła się w Lesznie..
Rozglądając i zerkając gdzieś wszędzie...
siedząc na miejscu i nic nie mówiąc,
raz po raz, na zegar kukając.

Nagle się ruszył. pociąg ospały
a w nim różniste osoby siedziały..
Matka z dzieckiem ,kolega w garniaku,
Dwóch pijaczków z butelką ...
Co wciąż im za mało..

Godzina 10:minut 20 ...
pociąg wspomniany do Rawicza Wjeżdża
wysiada plejada.. ta młoda i stara....
każdy gdzieś pędzi ..
ach ta codzienność.. ta wstretna.. ta szara

lecz jedna osoba wysiada spokojna.....
opanowana, z brodą uniesioną wysoko...
rozgląda się ,patrzy ...
jakby szukała przyjaznej jej twarzy...
nagle spogląda?? Jest! tam stoi!.. wypatrywana osoba...

Podchodzi do niej.. przytula ją mocno
Mówiąc te piękne słowa...
„ Już jestem ...już z Tobą...”
Ta druga osoba tylko się uśmiechnęła.....
i kurtkę księciowi pod szyje zapięła...

i tak spędzili owy dzień cały..
od rana do nocy...
przepiękny, wspaniały...
aż nagle nadeszła
ta chwila niechciana....
znów gorących pozdrowień .
zaledwie kilka zdążyli wymienić
uścisków , słów miłych i kilka całusów,

I odjechał Książe...
w kierunku północnym
tłukąc się... pociągiem... daleko po nocy..

A gdy nie są już razem, Gdy każde z osobna ..
Nagle przychodzi...przemyśleń pora
„ o tym ze są razem ... a jednak osobno..”
lecz jedno jest pewne !.
żyć bez siebie ...to oni nie mogą...

prosze o subiektywną ocenę i Dziekuję za chęć przeczytania tego wiersza...

autor

Zenobiusz89

Dodano: 2007-02-21 22:14:25

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie