Królowa życia

Gdy znikają chwile w niedopowiedzianej przestrzeni
serca kształtem dni jesienne maluję teraz po swojemu
ja spokojnie czekam na królową co wszystko odmieni
i da odetchnąć powietrzem sercu ciepła spragnionemu

królowa życia może się zjawi wyłoni z przestrzeni
przebaczy co było przekreśli pędzlem zrozumienia
koloru nada pokaże że dla siebie jesteśmy stworzeni
miłością przecudną co wszystko od teraz pozmienia

sensu nabiorą te dni deszczu kroplami poznaczone
w kształt serca ubiorą się chwile pełne czystej radości
dokończy historie wypełni marzenia te niespełnione
polecimy razem na skrzydłach do nieskończoności

życie stanie się pełne i cudowny każdy jeden dzień
a my jak te dzieci objęci ramieniem doskonałości
siedzę i czekam aż spełni się najcudowniejszy sen
wiernymi się staniemy sługami niezwyciężonej miłości

autor

jaro 37

Napisany: 2014-09-20 Dodano: 2014-09-20 09:44:41

Ten wiersz przeczytano 1917 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie