w kształcie rogala...
kaleki książę granatu nocy
światłością bladą rozjaśniasz chmury
lśnisz zwartym blaskiem w rdzawej opończy
wgniatasz zszarzałe cieni figury
w mury zmęczone waleniem czołem
nieudaczników i nocnych Marków
wlewasz mizerność własnej poświaty
w ziejące jamy tych zakamarków
gdzie się chowają mary upiory
zmory huczące wiatrem podszyte
myśli zgubione w chaosie dziennym
jako graffiti palcem wyryte
srebrzysty władco poddany czerni
ukołysany ciszy dźwiękami
przeszyj odbitym promieniem światła
czas który gładzi myśl jak aksamit
Komentarze (27)
Ach, te metafory i sposób obrazowania. Z przyjemnością
czytam.
Pozdrawiam serdecznie :)
Nietuzinkowy wiersz.
Oda do księżyca podoba się i to bardzo Pozdrawiam
serdecznie Stefii
Księżyc w pełni uzupełni niedopowiedziane.Nów ciekawi
swą skromnością, bliskością nad ranem.Oj, niezgodna
jest ocena "komentarzujących".Ale jedno słowo,
"piękny", wszystkich przecież łączy.Mnie nie
wykluczając.
...dziękuję państwu za uznanie i serdecznie pozdrawiam
życząc miłego wieczoru:))
Również uważam, że to ciekawy wiersz, ma swój
wyjątkowy przekaz :) Pozdrawiam serdecznie po swojej
długiej przerwie +++
Wiersz ciekawy a Księżyc wciąż niepoznany.
Miłego dnia
Wspaniały wiersz, dziękuję za uwagi, pozdrawiam po
świątecznie :)
Piękny, obrazowy wiersz bogaty w metafory. Pozdrawiam
z podziwem :)
...dziękuję kolejnym gościom za uznanie i ciepłe
komentarze; pozdrawiam i spokojnego wieczoru życzę:))
Takie wiersze chce się czytać, tylko zazdrościć
i chwalić. Czytając, jego bohater otworzył
szeroko buźkę ze zdumienia, dowiadując się
kim jest i na co go stać. Serdecznie pozdrawiam
życząc miłego dnia :)
piękna oda do księżyca i zmienne jego oblicze :)
pozdrawiam
Księżyc mieni się różnymi odcieniami, podobnie jak
ludzie, bardzo ładny, czytam z wielką przyjemnością,
pozdrawiam ciepło.
Dołączam do czytelników, którym spodobała się ta oda
do księżyca.
Co myślisz o zamianie "zszarzałe" na
"zszarzałych"? Miłego dnia:)
Nie taki straszy ale jaki interesujacy oczywiscie
klimat świetnie uszyty .
Pozdrawiam;)