w kształcie rogala...
kaleki książę granatu nocy
światłością bladą rozjaśniasz chmury
lśnisz zwartym blaskiem w rdzawej opończy
wgniatasz zszarzałe cieni figury
w mury zmęczone waleniem czołem
nieudaczników i nocnych Marków
wlewasz mizerność własnej poświaty
w ziejące jamy tych zakamarków
gdzie się chowają mary upiory
zmory huczące wiatrem podszyte
myśli zgubione w chaosie dziennym
jako graffiti palcem wyryte
srebrzysty władco poddany czerni
ukołysany ciszy dźwiękami
przeszyj odbitym promieniem światła
czas który gładzi myśl jak aksamit
Komentarze (27)
...na szczęście, księżyc ma tak jak człowiek różne
oblicza...
Marylu, Krystku, Marianie pozdrawiam was serdecznie:))
Ten smutny obraz nieba z wychudłą twarzą Księżyca
napełnia moje serce lękim... Pozdrawiam serdecznie.
Z zaciekawieniem czytałam ten piękny romantyczny
wiersz. Dziękuję za życzenia i odwiedziny. Niech ten
rok spełni Twoje oczekiwania, w zdrowiu i pomyślności.
Pozdrawiam cieplutko:)
Jak zawsze z przyjemnością czytałam.
Pozdrawiam serdecznie :)
...dziękuję Stello i z tego miejsca życzę Ci
wszystkiego najlepszego w tym nowym 2020 roku:))
Bardzo się podoba.
Pozdrawiam:)
...dziękuję państwu za uznanie i ciepłe komentarze pod
wierszem; pozdrawiam was serdecznie, miłego dnia
życząc każdemu z was:))
Nawet jak w łóżku trele morele,
a on tam patrzy złotawe ciele.
Pozdrawiam Stefi, miło czytać Twoje strofy, miód na
serce.
Niezwykły, poetycki wiersz...
Czasu jednak się przeszyć nie da,
a może ktoś wymyśli wehikuł czasu, w który wierzył
S.Hawking:)
Pozdrawiam noworocznie i życzę dobrej nocy Stefi:)
Kolejna piękna nastrojowa podróż sentymentalna w
blasku księżyca. Coś mi się zdaje że dziewczyny nie
tylko lubią brąz, ale i jego blask odbity. A tak na
boku to widzę że stałaś się bardzo "płodna". I jakie
piękne dzieci. Pozdrawiam:)
,,czas który gładzi myśl jak aksamit''
to jest mroczność piękna ...
Podoba się ta poetycka mrocznośc, ale - albo-slwa,
slowa... - albo fantastyka. Nie jestem w stanie
przelozyć tego na Księzyc w mojej dzielnicy...
:)