KU PAMIĘCI
Na zawsze w mej pamięci i sercu zostaną.... kpr. Gerard Wasielewski sierż. Andrzej Filipek....
Idziemy do bliskich rozniecić żar,
idziemy
zapalić ku pamięci świece te duże i te
malutkie
lecz nie liczy się wielkość tylko
pamięć
Odeszli bliscy znajomi przyjaciele
liście spadają na ich groby niczym anioły a
wiatr dusi płomień wspomnień lecz jest za
słaby
Idąc między grobami patrzę na modlące się
twarze
a jest ich tak wiele.....
usta zamknięte a każda przemawia w
skupieniu
idę dalej i wzrok mój przykuł napis wyryty
na marmurowej płycie ....ZŁOTA GWIAZDA
ŚWIECI NA NIEBIE , KSIĘŻYC MALUJE JĄ NA
CIEMNYM TLE
MOJE OCZY PATRZĄ NA CIEBIE A USTA SZEPCĄ
JA KOCHAM CIĘ.....
Komentarze (6)
Brawo kapitanie, wiersz refleksyjny na czasie, ku
pamięci kolegów, którzy oddali życie za nie swoją
Ojczyznę. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie.
Znawca hahahahaha dobre sobie koles poczytaj to a
zrozumiesz sens może znawcą to ty jesteś ale gry w
szachy.....Kapitanie bardzo mi się podoba oby tak
dalej plusik odemnie
Nie na wiersz a na notkę prasową mi to bardziej
podchodzi...nawet forma mogłaby być inna.
Pomilczeć i cicho modltwę za tych co oddali
życie....czy warto było?
Ładny refleksyjny wiersz
Deszcz nad nimi placze, wiatr szumi pacierze.