Kwartet żywiołów Część III Wiatr

Wplatając się w duszne powietrze,
Imiesłowami donikąd miota się wszędzie,
Niewidzialnym dotykiem nieustannie głaszcze,
Niczyje dłonie rozwiera, to tylko puste garście,

Niedostrzegalny śpiew wichrującego łabędzia,
Magiczne słowa do Twego zaklęcia,
By poruszyć góry, szosy, a nawet umysły,
By wzruszyć huśtające gitary, co z nieba zawisły,

O słowach Ikara, co wciąż podziw mnożą,
Unosząc wszystko w powietrznym morzu,
Śpiew rozpłynie się w górze, jak prąd po stali,
Niewidoczne, wirujące śmiechy, Pan Bóg wychwali,

Pomruk szeleści nie jest nam nieznajomy,
Ten co pod niebem czarne rozrzuca wrony,
Ludzkie słowa chwyta, we właściwe oddając je ręce,
Bogu dziękując, w powietrznej zanika podzięce.

autor

Widzialny tylko słowami

Dodano: 2007-01-12 11:13:04

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie